پرمالینک
آیکون 
که در گوشه پایین سمت راست صفحه ویرایشگر نقشه می‌بینید، علامت پرمالینک است. پرمالینک دو کاربرد دارد: برای تازه‌سازی صفحه ویرایشگر در منطقه مورد نظر (با کلیک‌کردن روی آن) و برای ارسال لینک محل(ها) یا خیابان(ها)ی مورد نظر به دیگران. پرمالینک شامل طول و عرض جغرافیایی، سطح بزرگنمایی، لایه‌های فعال و هر چیزی که در لیست انتخاب باشد، می‌شود. لیست انتخاب می‌تواند شامل گره، سگمنت، مکان و ... باشد.
برای فرستادن پرمالینک به تربیت زیر عمل کنید:
- در صفحه ویرایشگر به محل مورد نظر رفته و بزرگنمایی صفحه را به صورت دل‌خواه تنظیم نمایید.
- مکان، گره، سگمنت یا ... مورد نیاز را انتخاب نمایید. برای انتخاب چند سگمنت در ویندوز کلید Ctrl و در مک کلید ⌘ Cmd را نگاه دارید و موارد مورد نظرتان را انتخاب کنید.
- موس را بر روی علامت پرمالینک (
) برده و کلید Ctrl در ویندوز یا ⌘ Cmd در مک را نگه داشته و C را بزنید. در صورت انجام صحیح سیستم به شما پیام میدهد. - سپس می‌توانید لینک را در هرجایی که نیاز دارید پیست نمایید.
برای اطمینان از انجام صحیح موارد فوق لینک را ابتدا در یک صفحه جدید باز کرده و بررسی کنید.
تنظیم فلش‌ها در تقاطع‌های دارای مسیر ویژه گردش به راست
در تقاطع‌هایی که مسیر ویژه برای گردش به راست وجود دارد، بایستی آن مسیر رسم شده و در فلش گردش به راست تقاطع، گزینه "گردش دشوار" انتخاب گردد.
اشکالات رایج ویرایش نقشه
در این بخش برخی از ایراداتی که در ویرایش‌های نقشه‌ی ویرایشگران تازه‌کار به چشم می‌خورد معرفی می‌گردد تا از بروز موارد مشابه جلوگیری شود.
پاک کردن سگمنت‌ها
در بسیاری موارد ویرایشگران تازه‌کار کل یا قسمتی از یک سگمنت را پاک می‌کنند. سگمنت‌ها در ویز حاوی اطلاعات ارزشمند رفت‌وآمد هستند که با پاک کردن آن‌ها برای همیشه از بین خواهند رفت. بنابراین به هیچ عنوان (تاکید می‌شود به هیچ عنوان) هیچ سگمنتی را حذف نکنید. این مورد برای مواردی هم که صراحتا بر خلاف قوانین رسم شده‌اند نیز صادق است.
عدم نام‌گذاری سگمنت‌های رسم‌شده
تمامی سگمنت‌هایی که در نقشه کشیده می‌شوند باید نام‌گذاری شوند و شهر و کشورشان مشخص گردد. در غیر این صورت مسیریابی با مشکل مواجه خواهد شد. سگمنت‌های نام‌گذاری‌نشده در صفحه ویرایشگر با رنگ قرمز مشخص می‌گردد (همانند شکل زیر).
در این موارد، در درجه‌ی اول سعی کنید از نقشه‌های شهرداری یا سایر منابع معتبر، نامی برای سگمنت پیدا کرده و تنظیم کنید در غیر این صورت، حتما تیک None را در قسمت نام خیابان بزنید و نام شهر را وارد نمایید.
رسم سگمنت‌های با طول بسیار کم
سگمنت‌های بسیار کوتاه در مسیریابی ویز اختلال ایجاد می‌کنند. بنابراین لازم است در زمان رسم سگمنت‌ها از اینکه طول آن‌ها کمتر از 10 متر نباشد اطمینان حاصل نمایید. برای مشاهده‌ی طول یک سگمنت، پس از انتخاب آن، از منوی سمت چپ صفحه و در پایین‌ترین قسمت آن، طول سگمنت انتخاب شده با عبارت "Length" مشخص شده است.
همانطور که در تصویر مشخص است، پس از اتصال کوچه‌ها به‌خیابان اصلی، بخشی از سگمنت خیابان اصلی که بین دو کوچه قرار گرفته است، دارای طولی کمتر از 10 متر شده است. در این حالت با توجه به شرایط، دو روش برای حل این مشکل وجود خواهد داشت:
- محل تقاطع سگمنت کوچه‌ها با خیابان اصلی را تا حد امکان از یکدیگر دور کنید، تا جایی که طول سگمنت میان دو کوچه، بیشتر از 10 متر شود.
- محل اتصال دو کوچه را در یک نقطه و روبروی یکدیگر قرار دهید (یک چهارراه ایجاد کنید).
اتصال پیاده‌راه به مسیر‌های قابل رانندگی
سگمنت‌های پیاده‌راه (یعنی سگمنت‌هایی که نوع آن‌ها "پیاده‌راه" یا "مسیر پیاده‌روی" است)، نباید به سگمنت‌های قابل رانندگی اتصال داده شوند. اتصال پیاده‌راه یا راه‌پله به مسیر قابل رانندگی، مسیریابی را دچار اختلال خواهد کرد. سگمنت قابل رانندگی (ماشین‌رو) و پیاده‌راه باید فاصله‌ی حدودی 10 متری از یکدیگر داشته باشند و جدا بودن آن‌ها از یکدیگر به‌خوبی نمایان باشد.
استفاده از گره‌های بیش از اندازه در رسم مسیرها
یکی از اصول اولیه‌ی ویرایش نقشه‌های ویز، سادگی است. بنابراین، باید از استفاده از گره‌های (جئونودهای) بیش‌از‌اندازه در رسم مسیرها، پرهیز شود. برای حذف گره‌های اضافه‌ی سگمنت‌هایی که از پیش رسم شده‌اند، کافی است نشان‌گر موس را روی گره‌ی مورد نظر برده و کلید D روی کیبورد را فشار دهید تا گره‌ی مورد نظر حذف شود.
رسم سگمنت‌های جدید همانند تصویر ماهواره‌ای
با توجه به اصل سادگی در رسم نقشه‌های ویز، گاهی اوقات مسیری که در ادیتور می‌کشیم با آنچه در واقعیت وجود دارد، الزاما یکسان نیست. یکی از مواردی که ادیتورهای تازه‌وارد معمولا به‌اشتباه رسم می‌کنند، سگمنت‌های ورود و خروجی به خیابان‌ها است. همان‌گونه که در تصویر مشخص شده، در این مثال نیازی به رسم دو سگمنت یک‌طرفه‌ی جداگانه برای ورود و خروج به خیابان فرعی نبوده و کافی است برای اتصال این دو خیابان، یک خط صاف از خیابان فرعی به خیابان اصلی کشیده شود. راه‌های دوطرفه‌ای که در انتهای ورود به میدان از هم جدا شده و به صورت مثلث‌وار درمی‌آیند، تنها زمانی جدا کشیده می‌شوند که عرض جداکننده‌ی مسیر بیشتر از ۶۰ متر باشد.
این مورد در بسیاری از راستگردها نیز صادق است. برای مثال در یک چهارراه، تنها موقعی یک سگمنت راستگرد جداگانه ترسیم می‌گردد که راستگرد با مانعی کاملا مشخص جدا شده باشد، در غیر این صورت نیازی به‌رسم سگمنت جداگانه برای راستگرد نیست.
